امام حسین (ع)

در سال 1323 در شیراز متولد شد. مقدمات حوزه های دینی را همان جا طی کرد و سطوح عالی را همان جا طی کرد و سطوح عالسی و دروس خارج را در قم و نجف اشرف.

علما در این دوره ضمن آن که مبارزات سختی را بر علیه استبداد رضاخان و نیز برنامه های ضد مذهبی او، ترتیب دادند، کوشیدند به رغم فشارهای سیاسی این مراسم را احیاء نمایند مرحوم آیة الله حائری که از سنین نوجوانی در عراق و خصوص سامرا نوحه خوان سینه زن های طلّاب و اهل علم بود در عصر مرجعیت و دراختناق رژیم پهلوی همین شیوه را پی گرفت امّا از شدت احترامی که به ...

مراسم «دور خیمه گاه» از سالهای بسیار دور در شام غریبان شهدای کربلا انجام می شود و مردم از اطراف و اکناف برای دیدن این مراسم به محله قاضی- کتی شهر بابل می روند و از خاکستر خیمه های سوخته، برای شفای بیماران خود تبرک می برند.

آیین عزاداری یقه بندان به مناسبت سومین روز شهادت امام حسین (ع) و شهدای کربلا در خلخال برگزار می شود.

عاشورا ریشه در فرهنگ ایرانی دارد. ایران، به نام حسین (ع) در برابر ظلم و بی عدالتی جنگیده و ایرانیان بسیاری، به یاد او، شهید شده اند

سرانجام روز دهم محرم فرا رسید، روزی پراهمیت ... زیرا این روز شاهد آفرینش آدم و حوا، بهشت و جهنم، زندگی و مرگ بوده است. ولی برای شیعیان، محرم لحظه ای بسیار ژرف تر و پرمعنی تر است، چرا که شهادت امام حسین (ع) در این روز روی داده است.1

«وَ مَنْ یُعَظِّمْ شَعائِرَ اللّه فِانّها مِنْ تَقوَی القلوب؛ هر کس شعائر الهی را بزرگ شمارد، آن نشانه ی روح تقوی است.»(1)

چرا بر دشمنان امام حسین علیه السلام لعن می فرستید؟ این کار نوعی خشونت و بدبینی است و این، یک نوع احساسات منفی است و با منش «انسان مدرن» نمی سازد

بر اساس دیدگاه صدرالمتألهین در حکمت متعالیه که مبتکر این نظریه نیز خود ایشان است، جهان هستی و ذرات عالم در حال حرکت هستند؛ حرکتی از مادون به مافوق و اعلاء یعنی دارای حرکتی به سمت خدا است «تُسَبِّحُ لَهُ السَّمَاوَاتُ السَّبْعُ وَالأَرْضُ وَ مَن فِیهِنَّ وَ إِن مِّن شَیْءٍ إِلاَّ یُسَبِّحُ بِحَمْدَهِ وَلَـکِن لاَّتَفْقَهُونَ تَسْبِیحَهُمْ إِنَّهُ ک ...

در میان زیارت نامه ها، زیارت عاشورا از عظمت خاصی برخوردار است، امامان (ع) و علمای بزرگ در طول تاریخ اهمیت بسیار به آن می دادند، و هر روز آن را می خواندند، و بهره های معجزآسا و درخشانی از آن می گرفتند و پاداش خواندن آن به درجه ای است که امام باقر (ع) به علقمه فرمود: وقتی که این زیارت را (با آدابش) خواندی «کتب الله لک ماة الف الف درجة، و کنت کمن است ...